Rob's Holi Colour avontuur in India
Van feesten met de bevolking van Gokul tot dansen op de beats van een koninklijke dj: zo gaat het eraan toe tijdens Holi Colour in India.
De afgelopen jaren heb ik heel wat landen doorkruist, verschillende culturen geproefd en talloze bucketlistmomenten meegemaakt – maar zelden voelde een ervaring zo puur als Holi Colour tijdens mijn rondreis door India. Een feest waar iedereen een andere kleur draagt, maar tegelijkertijd volkomen gelijk is.
Precies een week na carnaval zit de feeststemming er nog goed in. Dat is maar goed ook, want Holi Colour is minstens zo’n doorgewinterd festijn – alleen dan met kleurpoeder en bhang in plaats van sjaaltjes en pils. De grootste overeenkomst? Iedereen is welkom. Op deze Hindoeïstische feestdag, die teruggrijpt op een eeuwenoud verhaal van liefde, moed en het goede dat wint van het kwade, is iedereen gelijk. Verschillen in kaste, afkomst en status verdwijnen onder een bonte laag roze, geel, groen en blauw – wat overblijft is verbinding en saamhorigheid.
In het hart van Holi
Gehuld in smetteloos witte kurta’s – traditionele Indiase tunieken – dwalen we drie dagen voor de officiële feestdag door de stoffige straten van Gokul. Het dorp dat bekendstaat als de plek waar de hindoegod Krishna zijn jeugd zou hebben doorgebracht, is het hart van de Holi-viering. Het is immers diezelfde god die als grondlegger voor de traditie van het gooien met kleurpoeders wordt gezien, vermoedelijk als liefdespoging om zijn huidskleur te bedekken. We bevinden ons dus in het hol van de leeuw. Terwijl het gros zich nog opmaakt voor het echte feestgedruis, wordt ons voorkomen steeds een beetje kleurrijker: bloemenkransen om de nek, rode verfstempels op het voorhoofd en een gele doek om ons hoofd. Deze vertrouwde Oeteldonkse kleuren kunnen enkel veel goeds beloven.
Zij aan zij opgesteld in een nauw gangetje (de Korte Putstraat was er niets bij), posteren wij net zo verwachtingsvol als de inwoners van het dorpje zelf. Telefoons in de aanslag voor wat er komen gaat. De spanning wordt weggeblazen door een stoet muzikanten die op trommels en trompetten de parade leidt. Opgezweept door de instrumenten gaat het publiek uit z’n dak.
Dan volgen er prachtig uitgedoste vrouwen met lange jurken, blote buiken en veel glimmende accessoires. Symbolisch voor de liefde tussen hindoegoden Krishna en Radha slaan ze speels met een houten stok tegen de benen en kuiten van mannen. Met veel bombarie verplaatst de menigte zich naar het plein, waar kleurpoeder door de lucht danst en gezang steeds luider klinkt.
Jong en oud hebben zich bij de colonne gevoegd, waarvan de meesten inmiddels wel tot de conclusie zijn gekomen dat onze roots niet in India liggen. Naast wederzijds consent voor een foto vragen kinderen uitgelaten of ze een smak kleurpoeder op onze wangen mogen vegen. Het is opvallend hoe moeiteloos we worden opgenomen in deze diepgewortelde traditie. Een paar uur later druipen we af, met een gezicht vol gekleurde vegen, maar vooral een hoofd vol bonte herinneringen.
Holi Colour met een koninklijk randje
Van een heel andere orde, maar in hetzelfde witte gewaad, stevenen we af naar The Jodhpur Jazz & Heritage Safari and Color Me Pink on Holi – een hele mond vol. We zijn op uitnodiging van Maharadja Reggie Singh en bevinden ons na een rit van zo’n tweeënhalf uur op een resort aan de rand van de woestijn. De crème de la crème van India en ver daarbuiten zijn naar Jodhpur afgereisd om op de vooravond van de officiële viering samen het kleurrijke feest af te trappen. Dat begint met een cocktail aan de bar van het zwembad, waarachter in de verte de lichtjes van Jodphur fonkelen.
Tegen schemertijd is er een dansende stoet die ons naar een andere locatie op het terrein begeleid waar traditioneel geklede mannen op kamelen een gigantisch vreugdevuur ontsteken. Niet alleen in veel regio’s een traditie, maar hier ook het startsein voor de liveband om het gemêleerde clubje van internationale gasten eens even wakker te schudden met opsmukkende muziek. Hoewel de echte hitjes (Terug in de Tijd van Yves Berendse) pas na twaalven worden gedraaid door de zoon van de Maharadja die plaatsneemt achter de knoppen, kan deze avond – die overigens wit eindigt – niet meer stuk.
Het is 14 maart – en dat betekent dat het vandaag officieel Holi Colour is. Ontbijten doen we met lichte hoofdpijn, maar zodra we een stap buiten het hotel zetten en worden begroet door vrolijke gezichten die volledig paars, roze en geel zijn, is die kater als sneeuw voor de zon verdwenen. Een lokale vrouw biedt ons zoetigheden aan en met de eerste kleurvegen op ons gezicht nemen we plaats in het busje om de feestbeesten van de vorige dag terug te zien bij een schitterend landhuis van gastheer Reggie Singh.
Vandaag zijn er niet alleen cocktails in de aanbieding, maar ook bhang, een drankje op basis van cannabis en melk. Of dit legaal is, hoor ik u vragen? Wel met Holi Colour! Na een stevige lunch rijden we geheel in stijl naar de binnenstad, waar het echte feest losbarst. Rozenblaadjes en tientallen kleuren dwarrelen door de lucht. Er is geen ontkomen meer aan: dit wordt een zeer kleurrijk spektakel. Nadat we van top tot teen tot wandelende kunstwerken getransformeerd zijn, vinden we het tijd voor een douche. Hoewel dat niet geheel succesvol blijkt, en er nog steeds roze vlekken achterblijven op nota bene m’n gezicht, zit er niets anders op dan met dit souvenir huiswaarts te keren. Een ervaring om nooit te vergeten.
Deze reis maakte ik samen met een Roel van Manify, Colette van de Telegraaf, Frank van Residence Traveller en Roos van Zuid-Media. Zij waren de beste reisgenoten tijdens deze trip. Nogmaals bedankt allemaal.
Hoe het precies zit
Holi is één van de oudste en kleurrijkste festivals van India dat plaatsvindt tijdens de volle maan van de maand Phalguna volgens de Hindoeïstische kalender (meestal in maart). Het markeert het einde van de winter en luidt als startschot van de lente. De manier waarop het wordt gevierd verschilt per regio, maar overal begint de feeststemming al dagen van tevoren.
De oorsprong van Holi ligt in de Hindoeïstische mythologie. Volgens de legende was er eens een demonische koning, Hiranyakashipu, die eiste dat iedereen hem als god vereerde. Zijn eigen zoon Prahlad weigerde dat, omdat hij een trouwe volgeling was van de god Vishnu. De koning probeerde zijn zoon meerdere keren te doden, maar Vishnu beschermde hem. Uiteindelijk vroeg hij zijn zus Holika – die immuun was voor vuur – om Prahlad samen met haar in een brandstapel te nemen. Dat liep anders dan verwacht: Holika verbrandde, terwijl Prahlad ongedeerd bleef. Hieruit is het ritueel van het aansteken van vreugdevuren op de avond vóór Holi ontstaan: Holika Dahan – het symbool van de overwinning van het goede op het kwade.
Onze reizen naar India
